مهریه در انواع طلاق
تالیف: محبوبه شاحسینی
کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی
عضو هیات مدیره موسسه حقوقی رهپویان آتینگر
مقدمه
در یک تعریف ساده مهریه به مالی گفته میشود که بلافاصله بعد از انعقاد عقد نکاح بین زوج و زوجه و برقراری رابطه زوجیت میان آن دو، پرداخت آن به زن بر ذمه ی زوج واجب میشود. بنا بر این تعریف مهریه جزو حقوق یک زن است و هر زمان که اراده کند میتواند آن را مطالبه کند. در واقع چه زندگی مشترک میان زوجین ادامه داشته باشد و چه آن دو بخواهند از هم طلاق بگیرند، در هر دو حالت زن میتواند مهریهاش را مطالبه کند. با این همه در اکثر موارد مطالبه مهریه با طلاق همراه است؛ اما طلاق انواعی دارد که وضعیت مهریه در هر کدام از آنها با دیگری متفاوت است. بنابراین آشنایی با انواع طلاق برای مطالبه مهریه ضروری به نظر میرسد. این نوشته بعد از تعریف انواع طلاق به بررسی مهریه در انواع طلاق میپردازد.
انواع طلاق
در تقسیمبندی اولیه میتوان طلاق را در دو دستهی کلی قرار داد. مبنای این تقسیمبندی حق رجوع مرد است؛ به این معنی که مرد حق داشته باشد که بعد از طلاق از تصمیم خود منصرف شود و دوباره به زندگی مشترک بازگشت کند. همانطور که در ماده ۱۱۴۳ قانون مدنی کشور هم آمده: «طلاق بر دو قسم است. بائن و رجعی.»، این دو دسته کلی عبارتند از: طلاق رجعی و طلاق بائن
طلاق رجعی
طلاق رجعی به طلاقی گفته میشود که در آن مرد حق دارد – در صورت تمایل – که در زمان عده رجوع نماید؛ یعنی زوج بعد از طلاق و بدون نیاز به عقد، مجاز است دوباره به زندگی مشترک بازگشت کند. در طلاق رجعی در زمان عده، رابطه زوجیت از بین نرفته است؛ یعنی زن همچنان زوجه محسوب میشود، آن دو در یک خانه زندگی میکنند و زوج موظف به پرداخت نفقه همسر خود می باشد . زوج از طریق بیان عباراتی و یا انجام عملی میتواند نشان دهد که قصد رجوع دارد. برای آشنایی بیشتر با این نوع طلاق باید ابتدا تعریف عده را بدانید.
عده چیست؟
به طور ساده عده عبارت است از مدتی که تا پایان آن، زنی که عقد نکاح او منحل شده، نمیتواند همسر دیگری اختیار کند. در واقع در مدت زمان عده زنی که از همسرش جدا شده برای اینکه از نداشتن فرزندی از همسر خود اطمینان یابد و همچنین برای احترام به رابطهی زناشویی سابق، حق ازدواج مجدد را از دست میدهد.
مدت زمان عده با توجه به نوع پایان ازدواج (مرگ شوهر، فسخ نکاح یا طلاق)، نوع ازدواج (دائم یا موقت) و بارداری یا عدم بارداری زن متفاوت است؛ عدهی طلاق در عقد دائم حدودا ۳ ماه است. عدهی زن حامله هم در عقد موقت و هم در عقد دائم تا زمان وضع حمل است. و عدهی وفات هم چه در عقد دائم و چه در عقد موقت ۴ ماه و ده روز میباشد؛ البته در صورتی که در زمان وفات مرد، زن حامله باشد، عدهی وفات تا زمان وضع حمل است.
طلاق بائن
دقیقا برعکس طلاق رجعی در طلاق بائن مرد در مدت عده حق رجوع ندارد. بنابراین بعد از طلاق بائن رابطهی زوجیت قطع شده و زن در حکم زوجه نیست؛ زن و مرد بر هم حرام میگردند و زوجه حق نفقه ندارد. همچنین اگر یکی از طرفین در مدت عده فوت کند، دیگری از او ارث نمیبرد. پس از طلاق بائن ، چنانچه زوجین بخواهند مجددا با یکدیگر ازدواج کنند باید عقد نکاح جدیدی میان آن دو جاری شود.
انواع طلاق بائن
طلاق بائن (یعنی طلاقی که در آن امکان رجوع برای مرد وجود ندارد) در یکی از حالتهای زیر اتفاق میافتد:
-
طلاق در زمانی انجام شود که زن دوشیزه و باکره باشد.
-
طلاق در زمانی انجام شود که زن یائسه شده باشد.
-
طلاقی که پس از سه بار وصلت متوالی انجام شود؛ یعنی زن و شوهری سه بار ازدواج یا رجوع کنند و طلاق بگیرند.
-
طلاق خلع و مبارات
-
طلاق عسر و حرج
-
طلاق خلع و مبارات