آئین‌نامه اجرایی قانون نحوه اجرای اصول 85 و 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اصلاحات بعدی
آئین‌نامه اجرایی قانون نحوه اجرای اصول 85 و 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اصلاحات بعدی (مصوبه شماره 62131/226هـ/ب مورخ 3/12/1388 مجلس شورای اسلامی)
ماده 1- در اجرای قانون نحوه اجرای اصول 85 و 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوب 26/10/1368 و اصلاحات بعدی، « هیأت بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین» که در این آئین‌نامه به اختصار «هیأت» نامیده می‌شود، تشکیل و طبق مواد ذیل انجام وظیفه می‌نماید:
تبصره- در مواردی که به موجب سایر قوانین، بررسی و تطبیق مصوبات دیگر مراجع نیز، به رئیس مجلس محول می‌گردد، براساس این آیین‌نامه عمل خواهد شد.
ماده 2- رئیس و اعضای هیأت با حکم رئیس مجلس منصوب می‌شوند و عزل یا قبول استعفای آنان با رئیس مجلس خواهد بود.
ماده 3- هیأت دارای رئیس، نایب رئیس و دبیر خواهد بود. نایب رئیس و دبیر هیأت، پس از مشورت با اعضاء و کسب موافقت رئیس مجلس با حکم رئیس هیأت منصوب می‌شوند.
ماده 4- تشکیل و اداره جلسات به عهده رئیس و در غیاب وی نایب رئیس و در غیاب آنان یکی از اعضاء به انتخاب رئیس خواهد بود. دستور جلسات همراه با مستندات قانونی، حداقل دو روز قبل از تشکیل جلسه در اختیار کلیه اعضاء قرار می‌گیرد.
تبصره- تشکیل جلسات فوق‌العاده به تشخیص رئیس هیأت خواهد بود.
ماده 5- رئیس هیأت علاوه بر مسئولیت امور محوله و اجرای این آئین‌نامه، عهده‌دار وظایف زیر است و می‌تواند برخی از آنها را به هر یک از اعضاء واگذار نماید:
– نظارت بر انجام کلیه وظایف محوله به هیأت؛
– ارزیابی و ارائه گزارش عملکرد اعضاء هیأت، هر شش ماه یکبار به رئیس مجلس؛
– پیشنهاد میزان جق‌الزحمه، حق‌المش-اوره و حق حضور در جلسات برای تصوی-ب به رئیس مجلس؛
– درخواست سوابق، اطلاعات و متن مذاکرات هیأت وزیران و کمیسیون‌های مربوط در صورت نیاز؛
– استفاده از خدمات کارشناسی و یا فراهم آوردن موجبات استماع اظهارات نمایندگان دستگاه‌های ذی‌ربط در صورت ضرورت؛
– اعلام نظرات و آراء هیأت و پیگیری‌های لازم حسب مفاد این آئین‌نامه.
ماده 6- رئیس هیأت می‌تواند بررسی مصوبات را به کارگروه‌های تخصصی منتخب از اعضاء هیأت واگذار نماید. گزارش کارگروه‌های مذکور در جلسات هیأت مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت.
ماده 7- وظایف دبیر هیأت به شرح زیر می‌باشد:
1- مطالعه و بررسی ابتدایی مصوبات و موضوعات ارجاعی به هیأت؛
2- انشاء آراء مقدماتی و قطعی هیأت؛
3- اعلام آراء مقدماتی هیأت؛
4- سایر وظایف محوله از سوی رئیس هیأت.
ماده 8- مصوبات به ترتیبی که در دستور کار هیأت قرار می‌گیرد، مطرح و به شرح زیر اقدام می‌شود:
1- در صورتی که اکثریت اعضاء حاضر در جلسه، مصوبه را مخالف قانون ندانند، این قبیل مصوبات پس از گزارش به رئیس مجلس و ملاحظه و تأیید ایشان بایگانی می‌شود.
2- در موارد تشخیص مغایرت تمام یا قسمتی از مصوبه با قوانین، مراتب جهت طی مراحل قانونی به اطلاع رئیس مجلس می‌رسد.
تبصره 1- نظر اقلیت نیز در صورتی که متضمن نظر بیشتر از یک سوم اعضاء حاضر در جلسه باشد، به رئیس مجلس گزارش می‌شود.
تبصره 2- در مواردی که رئیس هیأت مقتضی بداند، نظر هیأت به عنوان « رأی مقدماتی»، جهت اصلاح مصوبه یا ارسال پاسخ، به دولت و دستگاه اجرایی ذی‌ربط اعلام می‌شود. دولت می‌تواند ظرف ده روز از تاریخ اعلام، نسبت به اصلاح اینگونه مصوبات اقدام و یا پاسخ کتبی خود را به هیأت ارسال نماید. اصلاحیه یا پاسخ دولت در اولین جلسه هیأت مطرح و مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت. نظر هیأت در این مرحله قطعی است و برای اتخاذ تصمیم به اطلاع رئیس مجلس خواهد رسید.
تبصره 3- چنانچه دولت ظرف مدت مقرر، اقدام به‌اصلاح مصوبه یا ارسال پاسخ ننماید، نظر هیأت قطعی محسوب‌شده و جهت طی مراحل قانونی به اطلاع رئیس‌مجلس خواهد رسید.
ماده 9- نظر رئیس مجلس در خصوص مغایرت مصوبات دولت یا سایر مراجع با قوانین به رئیس جمهور، هیأت وزیران، دستگاه‌ها و مراجع ذی‌ربط اعلام و جهت انتشار به روزنامه رسمی ارسال می‌گردد.
ماده 10- اجرای تمام یا قسمتی از مصوبات دولت یا سایر مراجع که از سوی رئیس مجلس، مغایر قانون اعلام می‌شود، پس از اتمام یک هفته مهلت مقرر، غیرقانونی است و متخلف برابر قوانین مربوط تحت پیگرد قرار می‌گیرد.
ماده 11- عضویت در هیأت به موجب قانون، بدون ایجاد ردیف سازمانی بوده، و شغل دولتی محسوب نمی‌شود.
ماده 12- دبیر هیأت به صورت تمام وقت در هیأت انجام وظیفه می‌نماید و در صورتی که شغل دولتی داشته باشد از نظر استخدامی هم تراز معاون رئیس دفتر ریاست مجلس خواهد بود و در غیر اینصورت از کلیه حقوق و مزایای شغل هم ترازی استفاده خواهد کرد.
ماده 13- خدمات اداری مورد نیاز، توسط «دفتر هیأت بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین» صورت می‌پذیرد که زیرنظر معاونت نظارت مجلس و با هماهنگی رئیس هیأت، انجام وظیفه می‌نماید.
ماده 14- این آیین‌نامه که مشتمل بر (14) ماده و (5) تبصره در تاریخ 2/12/1388 به تصویب رسید، جایگزین آیین‌نامه‌های سابق و ملحقات آنها می‌شود و از تاریخ تصویب لازم‌الاجرا می‌باشد.
